De ochtendzon liet duidelijk blijken dat de dag die komen gaat, weer eens een hele mooie zou zijn. Al gauw ging de tent open , die de laatste drie dagen vanwege de regen alleen maar dicht geweest was. Een boodschappenlijstje lag al klaar. Het recept voor de farmaceutische winkel lag op tafel. Een beetje poetsen, zuigen en wrijven, zodat de boel er weer ordelijk uit zag. Ontbijt en op naar de winkels. Een straatje in en een zijstraatje door, voor beide winkels.
Doordat het voortraject van deze morgen wat langer was dan normaal, en de achterburen nog naar een benzinestation moesten lopen om de 6 tankjes vol te halen met diesel, en er nog gebak gehaald moest worden, vertrokken we pas om 11 uur.
Dit traject naar Compiegne is opnieuw een schitterend gebied . Zo groen, zo rustig, en zo, zoals je het in Nederland nooit ziet. Langs Forêt de Laigues, en forêt de Compiegne, langs kleine dorpjes en mooie graanvelden. “Waarom is dit in Nederland niet”.
De rivier de l’Aisne is net zo breed als de Maas, net zoveel stroom en net zo diep. Ook hier vaart de beroepsschipper om vooral gerst en granen te verplaatsen naar de bakker of de bierfabriek. 380 ton per volle lading, en dat is over deze rivier goed te doen. Vanaf Soissons gingen we over naar een bredere sluis en promp ging het fout. De sluis ging niet in werking. Opnieuw binnen een paar tellen stond er een mannetje van de VNF op de sluis. Alsof hij op de hoek stond te wachten. Doordat we met twee boten voeren, moesten we allebei de bedieningsknop van ons meegegeven kastje gebruiken. En toen ging alles gewoon weer in werking. Alleen niet bij de laatste sluis. Daar moesten we de kastjes weer inleveren. Toen we dat gedaan hadden werkte de sluis ineens niet meer. Weer bellen naar de centrale. En waarachtig na een paar minuten begon ineens de deur dicht te gaan en het schuttingsproces te gaan werken en zo was onze doorvaart geopend naar Compiegne.
In Compiegne zocht ik een plaats aan de steiger. Kees probeerde eerst een haven in te gaan . Hij wilde nog douchen, maar kwam na de douche partij toch maar snel achter ons liggen. De haven was over vol, en alleen als derde aan een schip was een plek.
Die avond een rondje gelopen door de stad. Compiegne is een oude stad. Een kazerne uit 1858 was nu omgebouwd tot kantoren. Nieuwe gebouwen zijn alleen zichtbaar aan de buitenranden van de stad. Wat bij ons de ergernis van de Fatbikes op straat is, zijn het hier de elektrische steppen, die met een enorme snelheid door de straten rijden. Ze zijn wel snel geremd en zeer handzaam, maar ze rijden overal. We bezochten nog even onze voorganger. Een varend woonhuis, 4.70 breed en zo een 20 meter lang. Aangedreven door twee hybride motoren van 26 pk. De accu’s werden gevuld door zonne collectoren . Max snelheid 7 km . Als je veel tijd heb, kan overal komen. Zij waren nu op reis naar België.