6 juli Attigny. 

Het had die nacht al flink geregend en bij de morgenstond kwam het opnieuw met bakken uit de hemel. De voorspelling voor de rest van de dag zou even zo slecht zijn. We lasten een rustdag in. Tot 13.00 uur waren op zondag de supermarkt en de bakkers nog open. Een mooie dag om een boek te lezen en om een appeltaart te bakken. Dat laatste had ik aan boord nog niet gedaan . Dus eerst naar de winkel voor appels. Ik was vergeten op het pak te lezen wat ik nog meer nodig had. Boter, rozijnen, kaneel, suiker, bloem. Dus ik kon nog een keer terug naar die buurt super. 

De taart maken ging vlot. Gewoon alles handmatig kneden . Het resultaat was bijzonder. Ik begin het langzamerhand wel te leren , na al die keren bakken met kleinzoon Sam. 

Aan het eind van de middag kwamen de buren mijn taart proeven. Een taart ter gelegenheid van mijn 50 jarig tuinderschap. 

Kees had het spel Keezen mee genomen, en zo zaten we gezellig een paar uur te Keezen. Het was zondag, weinig zin om wat te koken. Zo trokken we gezamenlijk naar het pleintje, waar een kermis gaande was. Weinig mensen , alleen bij het café was het druk. Daar kon men onder een tent gezellig wat drinken. Een andere optie dan naar de pizzeria was er niet voor ons. Een zeer net, klein restaurant, gerund door de man en vrouw des huizes . De man bakt en de vrouw regelde alles. We hebben heerlijk gegeten en vooral veel gepraat en gelachen.