Als je op zondagochtend om 8 uur door de stad loopt ben je zo goed als alleen. Een verdwaalde halve zool, die zo dronken was, dat hij zijn weg naar huis niet meer kon herinneren, zat te schreeuwen in het gras naar aandacht. Ik had twee zakjes met afval , en kon het met gemak kwijt in de vele vuilnisbakken die allemaal alweer leeg stonden voor de dag die komen ging. Het bierfeest op de kade , dat gisteren vol mensen stond, met muziek van Buddy Holly en Elvis Presley, lag er nu verlaten bij. Alle rommel was al opgeruimd, of er geen feest geweest was. In alle rust verlieten we de haven, op naar de plassen van Roermond. Het was niet de afstand , maar meer de tijd om te schutten, die me op zou breken. Beide sluizen waren geen oponthoud. De eerste ging ik alleen, en had een leuk contact met de sluiswachter. Bij de tweede sluis, was de sluiswachter nog niet helemaal in zijn humeur. Last van een zondagochtend momentje. Na drie en half uur varen lagen we aan een kade aan de Zuid Plas.Henk en Leonie zouden ook komen met hun Notarisvletje. Een geklonken scheepje wat door zijn model opviel. Bij hun ging de sluis erg traag. Zij kwamen van de andere kant, en moesten eerst een uur wachten voor er iets gebeurde. Toen met 35 bootjes het geschutproces in, en dat kost allemaal tijd. Zo hadden zij een late koffie , en wij een late gebak. Het was gezellig om weer eens bij te praten . Een rond toer met hun vletje naar Roermond gedaan om een ijsje te kopen op de markt. Daarna de buiten gebieden verkent en nog een stel vrienden met hun zoon tegen gekomen, die een mannendagje hadden op een jacht van een pa.
De warmte nodigde uit tot een duik . Ook hier planten waar je doorheen kon zwemmen. Om 8 uur was het tijd voor hen te vertrekken. Voor ons een moment om alles nog wat extra lijnen te geven. De wolken werden steeds donkerder, en er dreigde regen of misschien veel regen te gaan vallen. Voor de dag ten einde was, was er nog geen druppel gevallen. Alles was over gewaaid.