Vandaag een korte tocht. We wilden in Peronne naar het 1914-1918 museum.
De tocht verliep voorspoedig. Bij Peronne konden we in een haven aanmeren. Precies nog een plaats voor ons. De haven is een onderdeel van een camping waar de helft wel uit Nederlanders bestond. Zo konden we ook gebruik maken van de faciliteiten, zoals brood, en patat met een hamburger . Een grote Lidl winkel was in de buurt om de voorraad weer een beetje op peil te brengen in de koelkast. Die middag waren we naar het dorp gelopen. Een dorp met veel oude woningen. Op een pleintje zouden we een kopje koffie drinken, maar we werden niet toegelaten. Het uitspanning ging dicht. Dan maar zonder koffie naar het Museum, dat gevestigd was in een oud kasteel, dat ook duidelijke veel meegemaakt had in de geschiedenis. Een uitgebreide uiteenzetting over de eerste wereld oorlog, deed ons pas beseffen wat er toen gebeurd was. Engeland, Frankrijk, Australië, België , tegen Duitsland en Oostenrijk en Hongarije. Op 1 dag (1 juli 1914) vielen er 20.000 doden en 40.000 gewonden aan de zijde van de Fransen en Engelse . Dit is zo een enorm slagveld geweest. Wij kunnen hier geen voorstelling van maken. Totaal zo een 10 miljoen militairen, 7 miljoen burgers en zo een 20 miljoen gewonden waren het slachtoffer van die 4 jaar oorlog. En nu ,nu gebeurd weer hetzelfde op vele plekken in de wereld, waar wij helemaal geen weet van hebben.
Zeker de moeite waard om dit museum in alle rust te bezoeken.
De trip terug was weer een heel eind. Niet voor mij, maar Annemieke loopt nog steeds moeilijk na die val met de fiets.
Terug op de camping bevonden we ons tussen een ander soort mensen. Camping mensen, die die ochtend van huis vertrokken waren en op doortocht waren naar zuid Frankrijk. Wij boot mensen, hebben minimaal 10x zoveel tijd nodig om ergens te komen. De rivieren en kanalen gaan nooit rechtdoor, maar altijd slingerend, dus meer kilometers. Steeds weer hebben wij oponthoud met sluizen en tunnels en ons tempo ligt meest op ongeveer 10 km per uur.
Okee ,we hebben geen “zwarte zaterdag”, of last van file varen en als het regent hebben we geen natte voeten als we ons tentje uit komen.