In alle rust werden de chauffeur en wij wakker met de frisse ochtend mist die nog wat boven de weilanden lag. We brachten onze Jan naar de auto en hij ging terug naar huis en wij ( Annemieke en ik) startten ons avontuur . Door de Weerribben naar Blokzijl. Van daaruit richting Kampen. De kortste weg liep via Zwolle, maar de Spooldersluis was buiten werking, dus moesten we omvaren . Hattem was ons eindadres voor vandaag. Nog nooit geweest. En
Er was een “klompentocht”. De havenmeesteres, een dame van rond de 70 die alleen maar Engels sprak, hielp ons bij het aanmeren, direct afrekenen en ze kon me vertellen waar de klompentocht begon.
Na het eten de wandelschoenen aan en op naar de eerste opstap sticker.
Die was gauw gevonden. En zo stond ik binnen 5 minuten weer op de plaats waar ik begonnen was. Nergens meer een sticker te vinden van de route. Nogmaals de route bestuderen. Dan maar naar hotel Molecaten, waar de start zou zijn. En waarachtig, daar kon ik weer verder met mijn tocht. Tot ik weer een paaltje gemist had. Terug naar het vorige stickertje. Nogmaals verder lopen en goed zoeken. Ik kwam een aardige dame tegen, en vroeg haar of zij ook de klompentocht liep. Nooit van gehoord! Maar u bent nu “hier” op Google Maps. Met mijn kaart ernaast zou ik hier ergens de hoek om moeten. Ik zocht naar een paaltje bij een zijweg. Waarachtig. Bingo. De sticker zat verscholen onder het onkruid wat rondom de paal was gaan groeien. Na een kwartier lopen kwam ik weer bij een punt zonder verdere sticker. Annemieke had gebeld , of ik al naar het centrum kwam . Zij had een tafeltje geregeld en zat al aan de koffie met een verlangen naar een biertje dat op een groot bord aangeprezen werd.
Ik besloot mijn tocht af te sluiten en koers te zetten naar het centrum. Helaas twee keer langs de appie en twee keer langs de apotheek alvorens ik op de juiste weg werd gestuurd door een jongen die van 1 hand al zijn vingers kwijt was .
Ik dacht nog, dan kom ik er met het puntje van mijn duim nog best vanaf.