We namen afscheid van de Russen , en ieder ging zijn weg. We hadden 71 mijl te gaan naar Limnos. De wind was in de ochtend plaatselijk nog matig, maar zou snel verzwakken. We zeilden op de Dardanelles met de motor bij, en met wat stroom mee, kwamen we goed vooruit. De wind was niet veel. Echter toen we goed en wel de Dardanelles uit waren, bleken de golven en de wind van andere orde dan zonet daarvoor. Het is niet de eerste keer, dat we golven tegen kwamen, dus zetten we onze koers voort. Na pakweg een half uur, begon de wind in kracht toe te nemen, en bouwde steeds hogere golven op. Het bleek onmogelijk,onze koers aan te houden, en we besloten zo snel mogelijk luwte te zoeken bij het Turkse eiland Gokceada. De windkracht bleef opbouwen, en met veel moeite ,probeerde ik steeds de golven op te vangen.
We voeren al vanaf de Zwarte Zee met een gereefd grootzeil, iets wat nu eigenlijk nog te veel was. Het schip hield zich goed, de bemanning had het moeilijker.
Alle patrijspoorten waren dicht. Uiteindelijk hebben we zelfs het luik en de kajuit deur gesloten, toen de golven letterlijk door het luik ,naar binnen kwamen rolden.
De grootste schok kwam , toen een enorme golf ,over de boeg , het voorschip onder water zette. We waren beiden drijf nat, van dit geweld, wat we nog nooit meegemaakt hadden, en ook niet meer mee willen maken.
Hoe dichter we naar het eiland gingen, hoe verder we van de open zee af gingen, hoe minder zwaar de golven ons tegen werkten. Langs de kust van het eiland, zochten we naar een waarschijnlijk goede ankerplek. We wilden even niet verder. Om tien uur zakte het anker, in een baai , voor een strand met parasols en taverne ,zonder klanten.
Er werd nu gepraat, want dat was de uren ervoor niet gebeurt. We zouden 3 uur wachten, en de situatie aan kijken.
Dit traject voeren we ,in gemiddeld ruim 8 knopen per uur.
Na angst, komt rust.
Om 1uur was het tijd verder te gaan . De windvoorspeller ‘Poseidon system’,had voorspeld dat de windkracht rond de middag ,behoorlijk af zou nemen.
Het voelde ook merkbaar rustiger aan.
We zochten weer de zee op, en troffen een veel rustigere zee als een aantal uren daarvoor.
Zo kwamen we uiteindelijk om 19.00 uur in Limnos aan, waar we aan een prachtige kade aan konden meren in het plaatsje Moudhros.
We hadden ons een etentje in een taverne beloofd ,voor de schrik.
De keus was ruim, en pakte de eerste de beste eettent,en zaten alweer ,alleen onder de mooie bomen.
Bij terug komst aan boord, kwam er subiet een auto met een ambtenaar aan rijden. Hij wees ons erop , dat wij in moesten checken, omdat we uit Turkije kwamen.
We moesten morgenochtend naar de hoofdstad Mirina varen, wat 11 mijl om de hoek lag, of we konden het inchecken in de Sporaden doen. We mochten niet van boord, anders werden we opgepakt.
Het besluit,naar Mirina te gaan, en morgen de vrije dag daar door te brengen, was gauw genomen.