We hadden vandaag een makkie. We zouden 33 km maken naar Regensburg. Stroom mee, en 2 sluisjes. We waren wat laat vertrokken , omdat we wifi van de haven hadden, en tijd zat. We schutte mee met een Bulgaar , die zijn hele stuurhut afgebroken had, omdat hij anders niet onder de bruggen door kon. Alweer een schitterend stukje rivier,met gelukkig nog betonning voor de ondieptes.
Bij Regensburg spitst de Donau, in een kanaal met sluis, en een stuw. Wanneer je na het schutten om de stad heen vaar, kan je richting de stuw varen, waar een kleine jachthaven is.
In dit stukje rivier staat enorme stroom. Hier lagen alle 5 de cruisschepen , die we twee dagen geleden in Neurenberg gezien hadden. Onze haven lag aan het eind van dit stukje rivier, waarbij we 2 bruggen moesten passeren. Een met een overspanning, en de tweede met 5 bogen.
Mijn kruissnelheid is bij 1800 toeren. Bij 2000 toeren tegenstroom stonden we nagenoeg stil.
Hoe dichter we bij de boogbrug kwamen , hoe meer tegenstroom we kregen. De situatie was moeilijk te overzien. De doorvaart was pakweg 8 meter. Het sturen ging heel lastig, omdat het schip alle kanten op wilde. Uiteindelijk hebben we 20 meter voor de doorgang afgehaakt, en zijn we terug gevaren. De kans op schade was te groot.
We belanden in een klein haventje. Achteraf ,met niets anders dan een steiger, en veel oude troep om ons heen. De man van de haven , heette ons van harte welkom.
Regensburg is een mooie stad. Een stad in de renovatie. Een stad uit het boek van Anton Piek.
Een stad met veel historische gebouwen. Een stad met heel veel terrasjes op de straat. Een zeer schone stad. Een stad met veel gezelligheid , en met opvallend veel mooie vrouwen. Of zien Daaf en ik dat alleen.
We hebben er 4 uur rond gezworven . De belangrijkste gebouwen en pleintjes gezien, maar lang niet alles. Geen musea, geen bierproeverij, geen kelders, geen pottenbakkerij, geen ledere hose gepast met bretel en uitklap gulp.
We hebben een leuke middag gehad.
Terug aan boord, was het rustig op het terrein. We zaten nog maar net in de kuip te genieten van de rust van de plek, toen er een bever langs kwam zwemmen. De drukte die aan boord was ,om foto toestellen te pakken, deed het beest schrikken, en dook onder. Even later kwam hij terug met takken in zijn bek. Dit herhaalde hij wel 3 keer, waarbij de hele familie (4stuks)zich liet zien, op een 15 meter bij ons vandaan. Ook Soef de haas kwam even kijken.
Gaaf zo een plekje aan de Donau, waar zo af en toe een cruisschip voorbij vaart , of een trein voorbij denderd.