We hadden een lange tocht te gaan, dus ondanks dat er geprotesteerd werd, vertrokken we toch om 7.30 uur. Ik had al water getankt, het dek schoongemaakt en het ontbijt al klaargezet.
Eerst nog een uurtje over de Oise voor we de Seine zouden nemen. Juist op dat punt, is het normaal ontzettend druk met vrachtverkeer, maar vandaag lag alles aan de kant. Het was een lang vrij weekend, en dat hebben we geweten. Totaal op de hele tocht 3 vrachtschepen tegen gekomen, een passagiersschip en 1 motor jachtje. Zo vreemd! Toen we de laatste sluis in west Parijs gehad hadden, kwam er leven in de plezier vaart. Mensen op waterfietsen, kleine bootjes met allerlei volk erop, en vooral veel, heelveel rondvaartboten, die elkaar achterna zitten, om weer zosnel mogelijk een volgende lading toeristen rond te varen.
En daar zaten wij tussen in. Ze gunde ons niet eens de tijd om een foto van de boot met op de achtergrond de Eiffeltoren te maken. Met een beetje passen en meten werden wat foto’s gemaakt. We lieten die drukte makers maar voor gaan. Het kwam ook voor dat ze ons niet konden passeren, maar zogauw ze de kans kregen om wel te passeren, er zoveel gas op gezet werd, dat wij alle kanten op gegooid werden. De mensen op de rondvaart schrokken er enorm van, dat zelfs de matroos dacht dat het fout zou gaan. De schepen hebben de afmetingen van een binnenvaartschip van 2500 ton, alleen misschien iets korter. Ik heb weleens het idee, dat hier enorme kapitalen verdient worden. 15-18€ voor een rondje van een uur, en dan zit het echt afgeladen met zo een 300 man.
Uiteindelijk konden we ons aanmelden bij de sluis om het kanaal van Saint Martin op te gaan naar de haven Arsenal. Arsenal ligt in het centrum van Parijs. Altijd een drukke haven geweest , waar je soms maar moeilijk in kon. Het verraste me enorm, dat er zoveel plaatsen leeg waren. We kregen een plek aan een steiger langs de wandelboulevard. In het verleden werd om 22.00 uur het hele terrein leeggehaald, maar daar is verandering in gekomen. De Parijse inwoner kan zich hier 24 uur per dag ontspannen. Er wordt gewandeld , hardgelopen, gedronken en gegeten in de grasperken, gepraat gezongen en lief gehad. De beveiliging is er wel, kan maar moeilijk iets doen.
Zo zaten er bij ons voor in het gras ook wat stellen, die er om 4 uur in de morgen nog zaten. De Parijse nachten zijn lang.