Buiten kwaken de kikkers erop los. We liggen aan het einde van een doodlopende zijarm van de Donau bij club Mysb, yachthafen und restaurant. Gerund door een weduwe vrouw met haar dochter. Enthousiasme ,en passie om het bedrijf van haar man draaiende te houden geeft haar het voordeel van de twijfel ,om aan te leggen en te dineren.
Deze ochtend waren we om 8 uur vertrokken vanuit Wien Marina. Voor onze aanleg plek, was er alweer een nieuwe klant.
Het was rustig op deze eerste pinksterdag. Het schutten 5 km verder verliep vlot. De sluizen zijn voorbij, en zo gingen we stroomafwaarts met een gangetje tussen 10 en 11 knopen op onze sloffen richting de benedenloop van deze rivier. Ik heb steeds meer respect voor de schepen die deze enorme stroom weten te trotseren.
Op een nijpend moment na, waarbij we 2 schepen tegelijk passeerden in een smal gedeelte, ging de tocht van vandaag voorspoedig.
Het blijft wel oppassen geblazen , zelfs met de kaart bij de hand. Het gaat zo snel, dat je makkelijk je plek van ,waar je bent ,reeds gepasseerd bent.
In de haven aangekomen, werden we met open armen, en hulp van diverse kanten ,welkom geheten. De ‘impala ‘ uit Hoorn, en de ‘Callisto’ uit Gorinchem, hadden reeds gereserveerd, maar waren nog niet binnengelopen, dus kregen wij het beste plekje.
Deze schepen van 18 meter waren in gezamenlijkheid op reis naar Istanbul . Het zou goed kunnen zijn, dat we hen nog maals zouden ontmoeten.
De dame van het establishment , regelde een lokale taxi zodat wij, voor een beheerst bedrag, naar het centrum van Bratislava konden gaan.
Genoten hebben we van deze stad.
Een stad die werkelijk in twee delen valt. Het ‘oud’, het centrum, en de rand eromheen. En het nieuwe. De overkant van de brug, en de buiten wijken.
Wij hadden ons op deze mooie dag geconcentreerd op het historisch centrum. De geschiedenis gaat terug naar het jaar 907. De eerste torens van het kasteel boven op de berg, waren uit die tijd.
Het oude centrum, straalt op deze zondag middag.
Op de hoek staat een violist zijn daggeld bijeen te spelen.
De passages staan vol met tafeltjes en stoeltjes. Er wordt gretig gebruik van gemaakt, en de drank vloeit rijkelijk.
Neem een plaatsje aan een tafeltje, en geniet van alles wat er zoal langs loopt.
De toerist met zijn rugzak en camera.De moeder met het kind in de kinderwagen . De bakvis, die vol trots toont van ,wat moeder natuur haar geboden heeft.
De jongens en meisjes, met korte broeken, blote schouders en helmpjes, tonend ,hoe mooi de tatoo ’s wel niet zijn. De spijt om het verfwerk komt later pas. Nu zijn ze de bink.
De groep Japanse toeristen, sjokkend achter de vrouwelijke gids ,met vlaggetje .
Aan een tafeltje met een halve liter Zlaty Bazant bier voor 1,89, kan de dag niet lang genoeg duren.
Vertrek op het hoogte punt, geeft altijd de beste herinnering.
Bratislava, een gave stad, met veel bekijks. In een dag goed te bezichtigen. Voor een weder bezoek , een aanrader.